Bazylika Najświętszej Marii Panny – Boulogne-sur-Mer
Bazylika Najświętszej Marii Panny to kościół rzymskokatolicki, znajdujący się przy Place du General de Gaulle w gminie Boulogne-sur-Mer, Pas-de-Calais, we Francji.
Bazylika poświęcona jest Najświętszej Maryi Pannie i została zbudowana w XV wieku przez franciszkanów pod kierunkiem papieża Eugeniusza IV.
Początkowo nazywana była „Bazyliką Świętego Krzyża”. Jest to największy kościół w mieście Boulogne-sur-Mer.
Budowę rozpoczęto w 1448 roku pod kierunkiem franciszkańskiego mistrza Pierre d’Albret, a kontynuował ją architekt Jean Mollet. Fasada została ukończona w 1504 roku, pod kierunkiem Jeana Molleta.
Jest to jeden z najczęściej odwiedzanych kościołów w mieście, przyciągający duże ilości turystów. Wnętrze bazyliki ozdobione jest malowidłami włoskich i flamandzkich artystów.
Nawa i transepty pokryte są gotykiem, a chór jest barokowy. Apsyda ozdobiona jest malowidłami przedstawiającymi życie Najświętszej Marii Panny.
Historia Bazyliki Najświętszej Maryi Panny
Kościół pierwotnie nazywany był „Bazyliką Świętego Krzyża”, a powstał po raz pierwszy w XIII wieku, a jego patronami byli franciszkanie.
Po raz pierwszy został zbudowany w XII wieku, a w XV wieku został przebudowany. Jest to największy kościół w Boulogne-sur-Mer i został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Po rewolucji francuskiej bazylika została zdekonsekrowana. Była używana jako spichlerz i magazyn, a później jako łaźnia publiczna.
W 1856 roku bazylika stała się ponownie kościołem, po odrestaurowaniu i przekształceniu w muzeum. Pierwszym rektorem był benedyktyński mnich ojciec Jean-Baptiste Bricard.
To on zamówił obrazy, które zdobią ściany bazyliki, oraz witraże. Zainstalował też w absydzie relikwie św. Anny.
1 maja 1874 r. papież Pius IX ogłosił bazylikę sanktuarium, a w absydzie umieścił relikwie św. Anny.
W 1885 roku bazylika została konsekrowana jako kościół, a w 1890 roku relikwie św. Anny zostały przeniesione z sanktuarium do ołtarza.
W 1900 roku stała się bazyliką. W 1934 r. bazylika została połączona z kościołem Najświętszego Serca, a obie połączyła wspólna wieża.
W 1938 roku nawę i transepty ozdobiono freskami autorstwa Jeana de Haguenau. Bazylika została poświęcona przez kardynała Maurice Bourgès-Maunoury, arcybiskupa Albi, 23 sierpnia 1943 roku.
W 1960 roku odnowiono kaplicę Najświętszego Serca. W 1966 roku odnowiono figurę Madonny w bazylice.